لبیک یا حسین (ع)
«لبیک» چه معنایی دارد؟ واژه «لبیک» در لغت[1]، به معنای اجابت است. به معنای اطاعت و سر به فرمانی است، اما در اصطلاح؛
پس از تعدی اشغالگران آمریکایی به عتبات در کربلا و نجف، با فراخوان حزب الله، بیش از نیم میلیون نفر کفن پوشان در میدان مرکزی بیروت تجمع کردند... و آنگاه دلیر مرد غیرت و حماسه؛ «سید حسن نصرالله» این سخن و شعار را چنین بیان نمود:
«لبیک یا حسین»
نَحنُ سَوفَ نَبقی هُنا؛ ما اینجا خواهیم ماند،
وسَوفَ یَبقی نِدائُنا؛ و ندای ما خواهد ماند،
أن یَفهَمَهُ الإِمِرِکیّین؛ که آمریکاییها آنرا بفهمند،
أمِرِکیّیون لا یَعرِفون ماذا یَعنی «لبّیکَ یا حُسَین»؛ آمریکاییها نمی دانند لبیک یا حسین یعنی چه!
«لَبّیکَ یا حُسَین» یَعنی أنَّکَ تَکونُ حاضِراً فی المَعرَکَة؛ لبیک یا حسین یعنی اینکه در معرکه جنگ حاضر باشی،
وَلو کُنتَ وَحدَه؛ هر چند تنها باشی،
وَلو تَرَکَکَ النّاس؛ و هر چند مردم تو را رها کرده باشند،
وَاتَّهَمَکَ النّاس؛ وتو را متهم کرده باشند،
وَخَذَلَکَ النّاس؛ و تو را تنها گذاشته باشند،
«لبّیکَ یا حُسَین» یَعنی أن تَکونَ أنتَ و مالُکَ وَ أهلُکَ وَ أولادُکَ فی هذه المَعرَکة؛ لبیک یا حسین یعنی تو و مالت و زن و فرزندانت در این معرکه جنگ باشید،
«لََبَّیکَ یا حُسَین» یَعنی أن تَدفَعَ الاُمُّ بِوَلَدِها لِیُقاتل؛ لبیک یا حسین یعنی مادر، فرزندش را به میدان جنگ بفرستد،
فَإذا استُشهِدَ و اهتُزَّ رأسُه وَ اُلقیَ بِهِ إلی آُمِّهِ؛ و هنگامی که فرزندش شهید شد و سرش بریده شد و به سوی مادرش انداخته شد،
فوَضعتهُ فی حِجرِها وَ مَسَحَ الدَّمَ و التُّرابَ عن وَجهِهِ وَ قالَت لَهُ راضیَةً مُحتَسِبَةً بَیَّضَ اللّهُ وَجهَکَ یا بُنَیَّ کَما بیَّضتَ وَجهی عِندَ فاطِمَةَ الزَّهراءِ یَومَ القیامَة؛ مادرش آنرا به خانه برده،خاک و خون را از آن پاک کرده و به او بگوید: از توراضی هستم! خداوند رو سفیدت کند همانطور که مرا در روز قیامت و نزد فاطمه زهرا (س) رو سفید کردی!
هذا یَعنی «لََبَّیکَ یا حُسَین»؛ این است معنای لبیک یا حسین،
«لَبَّیکَ یا حُسَین» یَعنی أن تأتی الاُمُّ وَ الاُختُ وَ الزّوجَة لِتُلبِسَ زوجَها أو أخاها أو إبنَها جامةَ الحَرب و تَدفَعُه إلی الجِهاد؛ لبیک یا حسین یعنی مادر و خواهر و زن می آید تا شوهر یا برادر یا فرزندش را لباس رزم بپوشاند و او را راهی میدان جنگ کند،
«لبّیکَ یا حسَین» یَعنی أن تُقَدِّمَ زَینَبُ لأخیها الحُسَین جَوازَ المَنیَّةِ و الشَّهادة؛ هذا یَعنی «لََبَّیکَ یا حُسَین»؛ لبیک یا حسین یعنی زینب، جواز مرگ و شهادت را به برادرش حسین تقدیم کند؛ این یعنی لبیک یا حسین،
وَ بِهِ نَختُم لِیَسمَعَهُ العالم؛ و با این کلام سخن را خاتمه می دهیم تا جهانیان آنرا بشنوند،
العَمَل إذا احتاجوا الینا فی ساحةٍ اُخری؛ هر جای دنیا که به ما نیاز باشد ما حاضریم،
لَن نکونَ حَمَلَةَ الأکفانِ فَقَط وَ إنَّما سَنَکونُ حَمَلَةَ الأکفانِ وَ السِّلاح؛ و اینگونه نیست که فقط کفن پوش باشیم بلکه ما کفن پوش و سلاح به دست خواهیم بود،
وَالخِتام «لَبَّیکَ یا حُسَین»؛ و در پایان اینکه لبیک یا حسین... .
و بالاخره اینکه لبیک یا حسین علیه السلام، یعنی لبیک یا مهدی عجل الله تعالی فرجه؛ یعنی پا در رکاب، سر بر قدم آن عزیز نهادن و اهداف و راه او را پیمودن و با جان و دل، فرمان او را اجابت کردن و همة هستی را فدای او کردن: «بِأَبِی أَنْتُمْ وَ أُمِّی وَ نَفْسِی وَ أَهْلِی وَ مَالِی و ...»
[1]- قاموس اللغة، لسان العرب.